για το χρέος του ∆ήµου Αλεξανδρούπολης

του Τάσου Σουλακάκη*
Ομολογώ, ότι νιώθω ιδιαίτερα ενοχλημένος και προβληματισμένος ύστερα από όσα ειπώθηκαν για το χρέος του Δήμου μας κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου (28-2-2011) και στη συνέχεια από τα τοπικά Μ.Μ.Ε. με σχόλια καυστικά, χαρακτηρισμούς, «χρησμούς» κ.α.
Βέβαια το χρέος δεν εξέπληξε τόσο, διότι από καιρό όλες οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης αναφερόταν σ' αυτό, όπως γνωστές ήταν και οι απευθείας αναθέσεις έργων με νόμιμες ή μη νόμιμες διαδικασίες. Εκείνο που προκάλεσε και εξόργισε ήταν το μέγεθός τους!
Ο κ. Δήμαρχος, σύμφωνα με τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και με έκδηλη αγωνία αποκάλυψε ότι: το χρέος του Δήμου ανέρχεται, «επί του παρόντος», σε 23,5 εκατ. Ευρώ και η οικονομική ζημία του Δήμου που προέκυψε από τις 1000, περίπου, απευθείας αναθέσεις ανέρχεται στα 3,5 εκατ. Ευρώ. Ταυτόχρονα δήλωσε ότι από δω και πέρα το λόγο έχουν οι Ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης και ο Εισαγγελέας.
Κατά τη γνώμη μου, γενεσιουργός αιτία για τα σοκαριστικά γεγονότα, τα οποία και δυσλειτουργίες θα προκαλέσουν στο Δήμο αλλά και στους δημότες οι οποίοι θα πληρώσουν, σε τελευταία ανάλυση, την όποια ζημιά προκύψει... είναι:
Η αδιαφάνεια και η ατιμωρησία. Θα πρόσθετα και ένα ακόμη: Το «άγχος» των νεοεκλεγόμενων για την επανεκλογή τους...
Τις καταστροφικές συνέπειες της αδιαφάνειας και της ατιμωρησίας βιώνουμε και σήμερα ως Χώρα με ένα τρόπο απελπιστικά οδυνηρό και με την απειλή της χρεοκοπίας. Μεγάλες είναι οι ευθύνες των Κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών, του Πολιτικού μας Συστήματος και φυσικά του ανίκανου και διεφθαρμένου Κράτους που δημιούργησαν και διατήρησαν...
Μετά την απίστευτη ρεμούλα που ζούμε, έγινε κάτι;
-Ούτε ένας στη φυλακή
-Ούτε ένας καταλογισμός. Παρά τα παραδείγματα της Γαλλίας, της Αγγλίας και άλλων ευρωπαϊκών Κρατών.
Ο Πρωτοκαπετάνιος της Επανάστασης του 1821 Θεόδωρος Κολοκοτρώνης όταν κλήθηκε στα ανάκτορα και ρωτήθηκε από τον Όθωνα να πει τη γνώμη του για το σχέδιο του πρώτου Συντάγματος της Ελλάδας που, μόλις, είχαν διαβάσει οι αυλικοί είπε: «καλά τα λέει αλλά για ...ραβδί τίποτα!!!».
Και εννοούσε φυσικά την κύρωση. Χρειάζονται σχόλια;

Για την παραλιακή ζώνη
Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να υπογράψει ο Δήμος Προγραμματική Σύμβαση με τον Ο.Λ.Α., για την κατασκευή - αξιοποίηση τμήματος της παραλιακής ζώνης, είναι σωστή σαν ξεκίνημα για την συνολική και ενιαία ανάπλαση της παραλιακής ζώνης που είναι ο ανυποχώρητος στόχος του Δήμου μας.
Όταν μιλάμε για παραλιακή ζώνη, εννοούμε το παραθαλάσσιο κομμάτι που ξεκινάει από τον δυτικό προσήνεμο μόλο του λιμανιού και καταλήγει στο Ξενοδοχείο Εγνατία.
Η παραλιακή, αυτή, ζώνη ανήκει στην πόλη και χρησιμοποιείται από τους κατοίκους της από την εποχή που ήταν ένα μικρό Ψαροχώρι. Όλες οι γενιές, από τους πρώτους εποίκους της Ανατολικής Θράκης και οι επόμενες, μέχρι σήμερα, εδώ μεγάλωσαν.
Εδώ ήταν η Ψαραγορά (τα Ψαράδικα) όπως τα λέγαμε.
Εδώ ήταν τα Μπεν-Μιξ. Μια «οργανωμένη» πλάζ όπου κολυμπούσαν οι κάτοικοι της πόλης και της περιφέρειας.
Εδώ ήταν ο «Φλοίσβος». Ένα καλοκαιρινό κέντρο υψηλών προδιαγραφών για την εποχή του, στο οποίο πραγματοποιούνταν, παράλληλα, κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Εδώ κτίστηκε από το Δήμο το Εκκλησάκι του Αγίου Εύπλου για καλά ταξίδια των ναυτικών μας.
Εδώ κατασκεύασε ο Δήμος γήπεδο για τους αθλούμενους της πόλης.
Εδώ κατασκευάστηκαν μικρά έργα ανάπλασης από το Δήμο, χωρίς να υπάρξει αντίρρηση από το Λιμενικό Ταμείο.
Όλα όσα παραπάνω σημειώνονται δεν είναι μια ρομαντική παρελθοντολογική αναζήτηση, αλλά συνιστούν μια βιωμένη πραγματικότητα που δεν μπορεί να την διαγράψει καμιά Υπουργική απόφαση και καμιά Α.Ε.
Για την πληρότητα του ιστορικού του χώρου πρέπει ακόμη να σημειώσω:
Η Αρχιτεκτονική σχολή του ΜΙΤΣΙΓΚΑΝ, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, στα πλαίσια εκπαιδευτικού ταξιδίου, επισκέφθηκε την Αλεξανδρούπολη (φιλοξενούμενη από την αείμνηστη Ελένη Φιλιππίδου). Κατά την επίσκεψη του κ. Πρύτανη στο γραφείο μου, παρουσία της αείμνηστης Ελένης Φιλιππίδου και του αντιδημάρχου Γιάννη Λασκαράκη, ζητήθηκε από τον κ. Πρύτανη, στα πλαίσια του σκοπού του ταξιδιού τους, να τους δώσουμε για μελέτη ένα θέμα. Τους προτείναμε την Παραλιακή Ζώνη. Η Παραλιακή Ζώνη ήταν τότε ο βρωμερότερος χώρος της πόλης μετά τα Χοιροστάσια!!!
Σε λιγότερο από ένα μήνα ο κ. Πρύτανης μου έφερε στο γραφείο Σχέδιο και Μακέτα λέγοντας: «κύριε δήμαρχε, έτσι βλέπει η Σχολή μας την ανάπλαση και αξιοποίηση αυτού του χώρου» και συμπλήρωσε ότι, για τους φοιτητές του το ΘΕΜΑ ήταν μια χρήσιμη, επιστημονικά, εμπειρία.
Το Σχέδιο πρέπει να βρίσκεται (;) στο αρχείο της Τεχνικής Υπηρεσίας ενώ η Μακέτα διαστάσεων 1Χ2 στην οποία απεικονίζονται όλες οι λειτουργίες, τοποθετήθηκε στο χωλ του πρώτου ορόφου του νέου Δημαρχείου απέναντι από τα ασανσέρ. Η μακέτα, εκτός από την επιστημονική και καλλιτεχνική της αξία, ήταν και ένα αξιοθαύμαστο κόσμημα. Ωστόσο λίγους μήνες μετά την αποχώρησή μας από το Δήμο, κατά ένα περίεργο τρόπο εξαφανίστηκε!
Γίνεται πλέον φανερό, ότι, ο χώρος αυτός είναι το μοναδικό παραλιακό μέτωπο της πόλης μας. Όμως, όπως είναι σήμερα αναξιοποίητος, δεν παρέχει τη δυνατότητα στους κατοίκους να πλησιάσουν στην θάλασσα, γι' αυτό την «απολαμβάνουν» από μακριά σε... Καρτ Ποσταλ!!!
Η Αλεξανδρούπολη χωρίς την παραλιακή ζώνη, αξιοποιημένη συνολικά και όχι κατά το δοκούν, εκτός των σοβαρών τοπικών απωλειών, χάνει όλη την φυσική της ομορφιά και από παραλιακή πόλη καθίσταται μη παραλιακή.
Τέλος πρέπει να κατανοηθεί ότι, ο ζωτικός αυτός χώρος αποτελεί παρακολούθημα της πόλης, δηλαδή δεν αποσπάται. Είναι όπως το σπίτι με την αυλή. Το σπίτι με τον κήπο!!!
Σύμφωνοι, λοιπόν, με την Προγραμματική Σύμβαση. Αλλά σαν ένα ξεκίνημα εφαρμογής της ενιαίας μελέτης του Δήμου. Και επειδή στη Χώρα μας ισχύει συνήθως το «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού», με πρωτοβουλία του Δήμου πρέπει, να ληφθούν άμεσα και δραστικά μέτρα όπως:
-Παραστάσεις στην κεντρική Πολιτική ηγεσία και όχι μόνο.
-Συχνή ενημέρωση των συμπολιτών μας, όχι μόνο από τα Μ.Μ.Ε. αλλά και σε κλειστούς και σε ανοιχτούς χώρους, ώστε να υπάρξει σωστή ενημέρωση και, φυσικά, ετοιμότητα για κάθε ενδεχόμενο.
-Συγκρότηση Επιτροπής με συγκεκριμένο πλαίσιο διεκδίκησης και αγωνιστικής κινητοποίησης αν χρειαστεί.
Επειδή το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Παραλιακής Ζώνης, όπως έχει σήμερα, δεν είναι ευνοϊκό για μας.
Επειδή πολλά ακούγονται για ιδιωτικοποιήσεις Λιμανιών και Αεροδρομίων.
Επειδή, τέλος ο Ο.Λ.Α. Α.Ε., οχυρωμένος στην παραχώρηση της χρήσης του χώρου, με τις πρόσφατες ενέργειες δείχνει ξεκάθαρα τις προθέσεις του, ως εντολοδόχο όργανο, πρέπει να αντιδράσουμε άμεσα, συλλογικά και μεθοδικά. Διαφορετικά θα βρεθούμε προ χειροτέρων, αυτή τη φορά, τετελεσμένων γεγονότων.
Είμαι βέβαιος ότι με μεθοδευμένες κινήσεις, με τον ενημερωμένο λαό και την Εκκλησία μαζί μας θα πετύχουμε το στόχο μας.
Κλείνοντας δηλώνω ότι, εάν δεν ήμουν γριπωμένος και με υψηλό πυρετό θα συμμετείχα ενεργά στην κίνηση αποτροπής της δημοπράτησης του ΠΑΡΚΙΝΓΚ όπως και την πρώτη φορά. Και συμπληρώνω ότι: περίμενα και ο κ. Κογιομτζής να είναι παρών, για να δώσει από τη μια, το μήνυμα στους συμπολίτες μας ότι η παράταξή του διαφωνεί ριζικά με τέτοιες πρακτικές σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης και από την άλλη ότι, απαιτεί την ανατροπή του απαράδεκτου σημερινού καθεστώτος της Παραλιακής Ζώνης.


* O Τάσος Σουλακάκης είναι Επίτιμος Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης
Αλεξανδρούπολη, Μάρτης 2011