εξέγερση στον Αραβικό-Ισλαμικό κόσμο

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ
Από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να επικοινωνούν με τα πρωτόγονα ταμ-ταμ και με τους καπνούς της φωτιάς έχουν συμβεί αμέτρητες αλλαγές, εξελίξεις και ανακατατάξεις στην ανθρωπότητα. ΄Οσο περισσότερο εξελίσσονταν τα μέσα επικοινωνίας (άλογα, ταχυδρομικά περιστέρια, βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνο, τηλεόραση, διαδίκτυο) τόσο περισσότερες, ταχύτερες και θεαματικότερες ήταν οι αλλαγές, οι ανακαλύψεις, οι εφευρέσεις και η ανάπτυξη της τέχνης, της επιστήμης και του πολιτισμού. ΄Ηταν αναμενόμενο λοιπόν ότι το διαδίκτυο-internet θα έφερνε τη δική του επανάσταση, αλλά κανείς δεν ήξερε και δεν περίμενε ότι αυτή τη δεδομένη χρονική και ιστορική συγκυρία θα είχαμε την εξέγερση του αραβικού-ισλαμικού κόσμου.
Η εύκολη και απλουστευτική ερμηνεία του συνταρακτικού αυτού γεγονότος θα ήταν να αποδοθεί σε μια ιμπεριαλιστική συνωμοσία με απώτερο στόχο τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους και τα πετρέλαια αυτής της περιοχής (Βόρεια Αφρική, Αραβική Χερσόνησος κ.λ.π.), αφού τίποτε στον κόσμο δεν είναι τυχαίο. Αλλά εκτός από τη Λιβύη, καμιά άλλη χώρα όπου ξεσηκώθηκε ο λαός δεν είναι πετρελαιαγωγός (Τυνησία, Αίγυπτος, Υεμένη, Μπαχρέιν, Συρία). Θα πρέπει να συντρέχουν πολλοί και ουσιώδεις λόγοι για τέτοιες επαναστατικές και αντικαθεστωτικές εξεγέρσεις. Ο πλέον ουσιώδης λόγος είναι ότι κάποτε ο ιός της ελευθερίας και της δημοκρατίας θα έσπαγε τα σύνορα και των πλέων φεουδαρχικών, αυταρχικών και δεσποτικών καθεστώτων με ισόβιους ηγέτες και αναχρονιστικές διακυβερνήσεις.
Τίποτε δεν προμήνυε ότι θα έρχονταν αυτές οι απροειδοποίητες, απρόσμενες, αιφνίδιες και απότομες εκρήξεις. Δεν το περίμεναν ούτε οι ηγεσίες των χωρών αυτών αλλά ούτε το ΝΑΤΟ και η CIA. Κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος, γιατί απλούστατα οι πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες είναι πολλές φορές μυστικές και αθόρυβες και χτυπούν απροσδόκητα σαν τον κεραυνό εν αιθρία. ΄Ενας αδιόρατος σπινθήρας λειτούργησε μέσω internet και όλα ξεκίνησαν με διαδικτυακή επικοινωνία και συνεννόηση και οργανώθηκαν πάραυτα οι παλλαϊκές συγκεντρώσεις, πορείες και διαδηλώσεις που ανέτρεψαν ηγεσίες και καθεστώτα. Ποτέ βέβαια δεν έλειψαν οι έξωθεν ενθαρρύνσεις, επεμβάσεις και αναμείξεις ξένων δυνάμεων και ξένων συμφερόντων.
Το ερώτημα που αναφύεται είναι τί διαστάσεις θα λάβει και μέχρι πού θα επεκταθεί αυτή η πυρκαγιά. Θα σαρώσει άραγε την υπόλοιπη Αφρική; Θα επεκταθεί στη γειτονική Μέση Ανατολή και στην υπόλοιπη Ασία; Μήπως θα φτάσει μέχρι τη Λατινική Αμερική; Μήπως, όλα όσα συμβαίνουν στον πλανήτη μας, σηματοδοτούν ότι ο Γ΄παγκόσμιος πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη; Το άλλο εύλογο ερώτημα που ανακύπτει είναι εάν η προηγούμενη βαρβαρότητα θα αντικατασταθεί από μια δημοκρατία συμβατή με την ιστορία και τον πολιτισμό αυτών των λαών ή ίσως αντικατασταθεί από μια βαρβαρότητα τύπου Αλ-Κάιντα; Με την ευκαιρία να θυμίσουμε ότι εάν δεν χαρακτηρίζεται ως απαράδεκτο γεγονός, είναι τουλάχιστον πρωτοφανές παράδοξο και περίεργο στην ιστορία ενός ζωντανού και φιλελεύθερου λαού, σαν αυτού της Κούβας, να υφίσταται από το 1959 το προσωποπαγές και οικογενειοκρατικό καθεστώς του ήρωα της Κουβανικής επανάστασης, του Φιντέλ Κάστρο. Θέλω να πιστεύω πως αν ζούσε σήμερα ο Τσε Γκεβάρα, θα επαναστατούσε και αυτός εναντίον του συναγωνιστή και συναρχηγού του...