λαϊκή συσπείρωση ΑΜΘ για Ζάχαρη και ΣΕΚΑΠ

Στην συζήτηση προ ημερησίας διάταξης στο Περιφερειακό Συμβούλιο, για τα θέματα του ξεπουλήματος της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και της ΣΕΚΑΠ οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης Τρελλης Χρηστος και Ποτόλιας Χρήστος τόνισαν:
Όπως έχετε ενημερωθεί η κυβέρνηση και η Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος προχωρούν με ταχείς ρυθμούς στην πώληση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και της ΣΕΚΑΠ. Στην περιοχή μας υπάρχουν δύο εργοστάσια της Ορεστιάδας και της Ξάνθης (που σταμάτησε η παραγωγή ζάχαρης) και τα οποία όλα αυτά τα χρόνια ήταν άμεσα συνδεδεμένα με τον πρωτογενή τομέα της περιοχής μας. Πριν την εφαρμογή της αναθεωρημένης ΚΑΠ στην περιοχή μας καλλιεργούνταν πάνω από 140.000 στρέμματα τεύτλα.
Σήμερα δυστυχώς δεν ξεπερνούν τις 30.000 στρέμματα. Εκατοντάδες μικρομεσαίοι αγρότες, τευτλοεξαγωγείς, μεταφορείς δέχτηκαν συντριπτικό πλήγμα, οδηγήθηκαν στην καταστροφή.
Έτσι η χώρα μας από εξαγωγική που ήταν στον τομέα της ζάχαρης, σήμερα εισάγει ζάχαρη από τρίτες χώρες. Δεν είναι τυχαίο ότι το έλλειμμα του εμπορικού αγροτικού ισοζυγίου ξεπέρασε τα τέσσερα δις ευρό.
Πρόσφατα, στην Ορεστιάδα (Τρίτη 8.Γενάρη) με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων πραγματοποιήθηκε συμβολική κατάληψη της ΑΤΕ Ορεστιάδος με τη συμμετοχή του Συλλόγου Τευτλοεξαγωγέων και του Σωματείου εργαζομένων στην ΕΒΖ απαιτώντας να μην προχωρήσει η κυβέρνηση και η ΑΤΕ στο ξεπούλημα της ΕΒΖ και της ΑΤΕ και την λειτουργία των δύο εργοστασίων.
Είναι χρέος του Περιφερειακού Συμβουλίου να απαιτήσει να μην ξεπουληθεί η ΕΒΖ και η ΑΤΕ και τη λειτουργία των δύο εργοστασίων κόντρα στις όποιες αντιαγροτικές αποφάσεις των κυβερνήσεων και της Ε.Ε. στα πλαίσια εφαρμογής της ΚΑΠ.
Στο Περιφερειακό Συμβούλιο η Λαϊκή Συσπείρωση πρότεινε ως ψήφισμα- απόφαση το παρακάτω:

Πρόταση ψηφίσματος για το ξεπούλημα της ΕΒΖ


Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ Περιφέρειας Αν. Μακεδονίας-Θράκης, θεωρεί ότι η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης να βγάλει στο σφυρί την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (EBZ) και την ΕΛΒΙΖ, είναι ένα ακόμα σοβαρό πλήγμα για την οικονομία τις χώρας και ιδιαίτερα της περιοχή μας.

Αφού πρώτα οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ με την πολιτική της ΚΑΠ «φρόντισαν» να φέρουν την τευτλοκαλλιέργεια στο «αμήν» έρχονται τώρα με την ιδιωτικοποίηση της Ε.Β.Ζ να δώσουν τη χαριστική βολή.

Όλα αυτά γίνονται στο πλαίσιο της πολιτικής συρρίκνωσης και πλήρους ιδιωτικοποίησης του ομίλου της ΑΤΕ, που δρομολογούν κυβέρνηση και τρόικα, μέσα στο γενικότερο πλαίσιο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Το ξεπούλημα των κρατικοσυνεταιριστικών οργανώσεων (ΕΒΖ, ΕΛΒΙΖ, ΔΩΔΩΝΗ και ΣΕΚΑΠ) που απέμειναν, σημαίνει ότι χάνονται και τα τελευταία υποτυπώδη στηρίγματα των αγροτοκτηνοτρόφων.

Η πολιτική ιδιωτικοποίησης της ΑΤΕ και ξεπουλήματος των θυγατρικών της που επιβάλλει το μνημόνιο που πρόσφατα δήλωσε στην Βουλή ο κ.Παπακωνσταντίνου αποτελεί πλήγμα και για τους αγροτοκτηνοτρόφους, και για τους εργαζόμενους στις συγκεκριμένες βιομηχανίες, και συνολικότερα για τα λαϊκά στρώματα. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί ακόμα ένα λόγο να αντιδράσει και η μικρομεσαία αγροτιά.

Απαιτείται αγώνας για να μπει φρένο στην ακολουθούμενη αντιαγροτική – αντιλαϊκή πολιτική που φέρνει τις ιδιωτικοποιήσεις, τη φτώχεια, το ξεκλήρισμα, την ανεργία.

Μπροστά σε αυτές τις συνθήκες, ο μόνος δρόμος που μας απομένει είναι να αγωνιστούμε όλοι μαζί για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που

-με κεντρικό κρατικό σχεδιασμό,

-με παραγωγικούς συνεταιρισμούς

-και με καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές βιομηχανίες

θα αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες της χώρα και θα εξασφαλίζει σταθερή δουλειά στους εργαζόμενους , καλύτερο εισόδημα στους αγρότες επάρκεια φτηνών υγιεινών τροφίμων για τη διατροφή του λαού μας και πρώτες ύλες για τη μεταποιητική βιομηχανία.

Η χώρα μας με άλλη πολιτική θα μπορούσε να αναπτύξει την τευτλοκαλλιέργεια, να έχει αυτάρκεια σε ζάχαρη και να μην έχει κλείσει κανένα εργοστάσιο της ΕΒΖ.



Επίσης για το ξεπούλημα της ΣΕΚΑΠ οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης πρότειναν:

Να μην προχωρήσει η κυβέρνηση σε καμία εκποίηση της ΣΕΚΑΠ με οποιοδήποτε τρόπο και μορφή.

Να καταδικαστεί η αντιαγροτική πολιτική που εφαρμόζεται για την καπνοκαλλιέργεια που έχει πετσοκόψει κατά πενήντα τοις εκατό την ενιαία ενίσχυση και έχει οδηγήσει στην εγκατάλειψη της καλλιέργειας καπνού και την καταστροφή των φτωχομεσαίων καπνοπαραγωγών.

Στα πλαίσια μιας άλλης πολιτικής, προτείνουμε την δημιουργία ενιαίου φορέα καπνού, που θα σχεδιάζει και θα διαχειρίζεται την καλλιέργεια και την παραγωγή καπνού, την συγκέντρωση, την μεταποίηση, την διακίνηση, μέσα από τις καθετοποιημένες κρατικοσυναιτεριστικές επιχειρήσεις καθώς και τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς.



ΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ

ΤΡΕΛΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΟΤΟΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ